Wokół mnie

Obraz ks. Piotra Kisielnickiego

Wymiary 33×24 (z ramką)

Piotr Kisielnicki

Rocznik 1975, ksiądz katolicki, misjonarz. Z natury trochę samotnik, doskonały obserwator, jednocześnie energiczny i przekonany do tego, co robi. Entuzjazm właśnie stanowił i stanowi fundamentalny wyznacznik autentyczności działań podejmowanych przez Piotra. Od dzieciństwa widoczny był w nim rys silnej osobowości, co objawiało się z jednej strony trudnym charakterem i pewnymi trudnościami w relacjach, ale z drugiej pomagało w jednoznacznym określeniu wartości i realizacji zgodnych z nimi celów.

Ową wartością fundamentalną stała się dla Piotra wiara. Odkryta i potraktowana serio, stała się punktem odniesienia dla całego dalszego życia. Stąd wzięła się decyzja o przerwaniu studiów politechnicznych i wstąpieniu do seminarium duchownego.

Po długich, bo dziesięcioletnich studiach i przygotowaniu do pracy misyjnej, które odbywał na Białorusi, w Izraelu i w Polsce, Piotr został wyświęcony na księdza w 2007 roku, w Warszawie. Pierwsze cztery lata spędził pracując w parafii św. Zygmunta, a po tym czasie, na wyraźną swoją prośbę, został wysłany na misję „ad gentes” (do pogan), do Odessy. Wraz z kilkoma rodzinami, m.in z Hiszpanii, Polski i z Ukrainy, miał za zadanie stworzyć wspólnotę Kościoła na terenie, na którym ona praktycznie nie istniała.

Po dziewięciu latach podjął się podobnej misji, ale na obrzeża Kijowa. Spędził tam niespełna dwa lata, gdyż w 2018 został niespodziewanie poproszony przez przełożonych, aby objął funkcję proboszcza nowo powstałej parafii św. Jana Pawła II w Równem, na Ukrainie. Wiązało się to nie tylko z organizacją pracy ewangelizacyjnej, ale także z nadzorem nad powstającym budynkiem kościoła. To zadanie było niezwykle stresogenne i kosztowało Piotra bardzo wiele wysiłku. Nie zaniedbywał w tym czasie swojej misji zasadniczej czyli tworzenia kościelnej wspólnoty chrześcijańskiej.

Jego pełną zaangażowania aktywność przerwał zawał mózgu, który uniemożliwił mu pracę w dotychczasowym charakterze. Paradoksalnie jednak, ta trudna sytuacja zapoczątkowała w życiu Piotra nowy rozdział – intensywną pracę twórczą. Malarstwo Piotra zabiera widza bardzo autentyczny i wciągający świat abstrakcyjnych form i barw, gdzie emocje stanowią istotną siłę przekazu.

Wszystkie środki pozyskane ze sprzedaży obrazów zostaną przekazane na potrzeby Piotra, związane z rehabilitacją po udarze.